- monaulo
- mo·nàu·los.m. TS st.mus.flauto a una sola canna diffuso spec. ad Alessandria nel periodo ellenistico\DATA: av. 1564.ETIMO: dal gr. mónaulos.
Dizionario Italiano.
monaulo
Look at other dictionaries:
AULUS — apud Appuleium de puero Critia monaulo, Quod si aulum inspires, dona et iam carmina nostra Cedent victa tuo dulciloquo calam: pro tibia est, Graecâ voce. Ut Auleticus Calamus, h. e. tibialis, qualem inter varii generis arundineta, quibus… … Hofmann J. Lexicon universale
CALAMAULES — Graece Καλαμαύλης, μόνανλος, qui unicam tibiam inflabat. Tibiarum enim materia antiquitus, harundines, an prima fuerit, incertum: ex offibus enim hinnuleorum primam omnium a Minerva factam esle, sunt qui tradant. Coeterum apud Veteres tibia… … Hofmann J. Lexicon universale
